*przepuścił w drzwiach Vass i wszedł zaraz za nią*
-Tak wiem..mniejsza niż u Cullenów..*przyznał uśmiechając się delikatnie*

Może i mniejsza, ale przytulniejsza.
*Uśmiechnęła się i jak miała w zwyczaju, usiadła na jednym z blatów*

-Ojj...*uśmiechnął się wesoło*
-Na co masz ochotę..*spytał podchodząc do niej, oparł się dłońmi o blat na którym siedziała*

*Do kuchni wszedł Sam w samych spodniach. Spojrzał na Seth'a i na nieznaną wampirzycę*
Seth posłuchaj nie mogę zrobić tego co Tobie obiecałem. Wybacz mi, ale nie mogę. *powiedział stojąc oparty o framugę kuchennych drzwi*

*Pomyślała chwilkę*
Na Ciebie.
*Zaśmiała się* 
A co jest Twoją specjalnością?
*Popatrzyła na nowo przybyłego*
Witaj, jestem Vass.

*uśmiechnął się do niej*
-Potrawka z kurczaka a'la Seth..*zaśmiał się wesoło*
*spojrzał na Sama*
-Sam to nie aktualne...nie zabije się przez Kate...nie warto...*wruszył lekko ramionami*
*spojrzał na Vass*
-To zainteresowana *spytał*

Jak najbardziej.
*Uśmiechnęła się*
Sam... Chyba nie myślisz, że dałabym Ci go zabić?
*Zaśmiała się*

Witaj Vasilii. Miło Cię poznać. *powiedział i spojrzał na wampirzycę po czym przeniósł wzrok na Seth'a*
Cieszy mnie to a nawet bardzo a co do tej potrawki to i ja się mogę na nią pisać? *zapytał z nadzieję w głosie. Nie pamiętał kiedy ostatnio coś jadł*

*odszedł do lodówki i otworzył ją, wyjął potrzebne składniki i położył je na wolnym blacie*
-Ja sie nie dam zabić...nie teraz...*wyszczerzył do niej ząbki w uśmiechu krojąc kurczaka*
*spojrzał na Sama*
-Stary...pomóż kroić...ja wiem ile potrafisz zjeść..*zaśmiał się i wyjął więcej mięsa z lodówki*

*Uśmiechnęła się zalotnie do chłopaka*
Jest wino?

*oderwał się od krojenia*
-Wino..wino...*powtarzał przegladając szafki*
-O jest...*powiedział zadowolony kiedy w końcu znalazł*
-Białe...czy czerwone..*spytał i podał jej dwie butelki*
*uśmiechnął się do niej uroczo*

*Podszedł do blatu, wziął nóż i deskę i zaczął kroić mięso nie patrząc na Setha.*
Vasilii ja sam nie mógłbym tego zrobić. Prędzej sam rzuciłbym się z tej skały niż zepchnął jego. *powiedział poważnie. Nie podniósł oczu znad deski i kawałków kurczaka.*

*Wzięła w dłoń obydwie butelki*
Czerwone.
*Popatrzyła na Sama*
Sam... Zawsze jesteś taki poważny?
*Uśmiechnęła się lekko*
*Zeszła z blatu i wyjęła kieliszki*
*Nalała dla każdego i podała chłopakom*
*Usiadła ponownie na swoim miejscu*

*odstawił kieliszek, obok Vass*
-Ktoś gotować musi...*uśmiechnął się i wrócił do kurczaka*
*pokroił reszte i wrzucił wszystko na patelnie, dodał przyprawy, warzywa i powoli smażył*
*spojrzał to na Sama to na Vass*
-Tak on zawsze jest poważny...*dodał z usmiechem*

Pomóc?
*Spytała z lekkim uśmieszkiem*
Nie wiem jak można mieć cały czas pokerową minę.
*Zaśmiała się*

-Ty...siedź tam..*podszedł do niej*
-Jesteś moim gościem...*uśmiechnął się uroczo*
-Nie będziesz się brudzić w mięsie..*dodał z lekkim usmiechem*
-Ja sam tego nie wiem...*uśmiechnął się i wrócił przemieszać mięso*

*Dał mu sójkę w bok i uśmiechnął się patrząc jak Seth szykuje się do oddania ciosu*
Nie, nie zawsze ale jak się ma pod sobą kilkanaście rozwydrzonych i popędliwych wilków ktoś musi być poważny i to zadanie chyba padło na mnie Vasilii. Przyjął od niej kieliszek i upił z niego łyk wina.*
Seth doskonałe. Skąd je wytrzasnąłeś? *spytał i dorzucił swojego kurczaka na patelnię*

Skoro nalegasz.
*Uśmiechnęła się zadziornie*
*Miała ochotę dać mu choćby delikatnego całusa, lecz nie chciała robić takich scenek przy Samie*

-Sam...*oddał mu sójkę w bok*
*mieszał kurczaka, ale spogladał na Vass*
Chciałbym żeby mnie polubiła..... *przez nieuwage oparzył sie o patelnie*
-Ał....*zaczął machać ręką jak głupi*

*Podeszła do Setha*
Sieroctwo.
*Uśmiechnęła się*
Już mówiłam, że Cię lubię.
*Powiedziała mu na ucho i przyłożyła swoją dłoń do poparzenia chłopaka*
Do wesela się zagoi.
*Uśmiechnęła się*

*spojrzał jej w oczy*
-Znowu...*spytał, choć znał odpowiedź*
-Ja nie moge przy Tobie myśleć..*szepnął z szerokim uśmiechem*
*polożył drugą dłoń na jej, bał sie że go odtrąci*
-Do wesela....to jeszcze sporo..która chciałaby mieć takiego męża jak ja..*spytał z uśmiechem*

Nie tylko do wesela a do jutra. *powiedział i spojrzał na dłoń chłopaka.*
Vasilii już Cię bardzo lubi i nie wiem czy wam przypadkiem nie przeszkadzam swoim towarzystwem *pomyślał przez chwilę sącząc wino z kieliszka. Rzeczywiście było wyborne.*

Przy mnie nikt nie powinien myśleć.
*Zaśmiała sie*
No domyśl się.
*Uśmiechnęła się słodko*
Sam najpierw zjesz, potem się usuniesz.
*Powiedziała żartem i zaśmiała się lekko*

*spojrzał na Sama*
-Zjedz chociaż z nami...*powiedział wesoło*
*spojrzał na Vass i jej uśmiech, sam mimowolnie się usmiechnął*
Czyżbyś była zainteresowana takim wariatem jak ja *pomyślał specjalnie, nie chciał zadawać tego pytania głośno*

Uwielbiam wariatów.
*Zaśmiała się*
Zje, zje.
*Uśmiechnęła się do Sama*

*przemieszał kurczaka i apetyczny zapach rozniósł się po kuchni*
*wyjął talerze z szafek i zaczął nakładać porcję*
-Mam nadzieje że jesteś zainteresowana...*stwierdził stawiając talerz Sama na stole*

Jestem.
*Puściła do niego oczko*

*spojrzał na nią z szerokim usmiechem*
*własnie przystrajał jeden talerz, gdy skończył uśmiechnął się*
http://www.mojegotowanie.pl/var/self/st … ermark.jpg
*postawił ten ładnie przystrojony przed Vass, swój postawił obok na swoim miejscu*
-Smacznego *uśmiechnął się do niej zachęcająco*

Seth oczywiście że zjem. Przecież nie po to kroiłem mięso by teraz was zostawić. Potem zniknę i pójdę do siebie. Choć nie wiem po co skoro nie ma tam Emily. *powiedział kończąc zdanie w myśli*

Dziękuję.
*Posłała mu całusa*
Nawzajem.
*Gdy skosztowała pierwszego kęsa, myślała że odpłynie*
Pyszne.
*Uśmiechnęła się*
Sam nie myśl w moim towarzystwie.
*Zaśmiała się*

-Ciesze się że Ci smakuje *zarumienił się*
*sięgnął po kieliszek i upił łyk wina*
*usiadł przy stole i zaczął palaszować kurczaka*
-Ona ma racje nie myśl przy niej.. *uśmiechnął się między kęsami*
Chyba że specjalnie chcesz o coś spytać *pomyślał uśmiechając sie*

*Dosiadła się do Setha*
Gdzie się nauczyłeś gotować?
*Spytała popijając wina*
A chcesz się o coś mnie zapytać?
*Popatrzyła na Setha*

Nie myślę Vasilii. *powiedział trochę nieobecny. Skosztował kęs potrawy Seth'a i rozpromienił się w uśmiechu*
Stary nie wiedziałem, że umiesz tak dobrze gotować. Możesz się nas częściej na obiedzie spodziewać. *powiedział zadziornie zajadając potrawkę i popijając co chwilę winem.*

Będziemy stałymi gośćmi.
*Zaśmiała się*
Sam siadaj z nami.
*Rzuciła do chłopaka, pokazując krzesło*

-Sam..ja nie jestem Twoją kucharką..*wyszczerzył zeby w uśmiechu*
*spojrzał na Vass*
-Ale Ty wpadaj jak najczęsciej..*dodał szybko*
-Hmm..w sumie troche od babci i dziadka a troche starsza siostra..miała dość gotowania dla mnie więc mnie uczyła *uśmiechnął się szeroko*
-Może..może chciałby..*szepnął i pocałował ją w policzek*

Nie uwolnisz się ode mnie.
*Uśmiechnęła się*
No to już sie nie mogę go doczekać.
*Odwzajemniła całusa*

*Spochmurniał i spojrzał na niego z wyrzutem ale zaraz się uśmiechnął*
Cóż jak chcesz jeśli przeszkadza Ci moja obecność to już pójdę. *powiedział kończąc swoją porcję. Zjadł ostatni kęs i wstał od stołu. Zaniósł talerz do zlewu i spojrzał na nich raz jeszcze.*
Do zobaczenia. Będę w lesie. Tam przynajmniej jestem sobą i mogę pomyśleć. *dodał po chwili milczenia i wyszedł z kuchni udając się na plażę. Miał ochotę zapaść się pod ziemię. Tam przynajmniej mógł poczuć się spokojny*

*Uśmiechnęła się na pożegnanie*
Nareszcie sami.
*Uśmiechnęła się i odniosła talerz do zlewu*
Jakie mamy plany?
*Spytała podchodząc do Niego*

-Ale ja sie nie chce wcale uwalniać....nawet nie zamierzam..*skończył jeść kurczaka i dopił wino w kieliszku*
*usmiechnął się do dziewczyny*
-Usłyszysz je na pewno..*uśmiechnął się szeroko*
Spytam, ale obiecaj że mnie nie wyśmiejesz
*odstawił swój talerz na stół*
-Ahh..od czego jest Leah...*zaśmiał się*
-Plany...*uniósł jedną brew patrząc na nią, wstał i podszedł do niej z uśmiechem*

Obiecuję.
*Uśmiechnęła się do Niego*

-Albo nie...bo uciekniesz z krzykiem *uśmiechnął się delikatnie*
-A co masz ochote robić.. *spytał opierając się o blat*
Powiedz tak albo nie *spojrzał jej w oczy z usmiechem*

*Podeszła bliżej i przytuliła się do Niego*
Nie ucieknę.
*Popatrzyła mu w oczy*
Tak.

*objął ją w talii i splótł dłonie na jej plecach*
-Tak...*spytał z uśmiechem, nachylił się i pocałował ją czule*
Na to powiedz tak...Vass...czy zechciałabyś zostać moją dziewczyną...wiem tylko jedna randka, ale jesteś wyjątkowa...
*pomyślał nie przerywając pocałunku*

*Odwzajemniała namiętny pocałunek*
Tak.
*Szepnęła i znów zamknęła mu usta pocałunkiem*

*odwzajemnił jej pocałunek*
Spełniło się Twoje marzenie...??
*spojrzał jej w oczy uśmiechając się uroczo*

Mam nadzieję, że tak.
*Popatrzyła mu w oczy*
Na pewno tak.
*Uśmiechnęła się szeroko*

*uśmiechnął sie szeroko*
-Tak..wiec ciesze się ogromnie.  *powiedział wesoło*
-Moje tez się spełniło..*dodał*
-Może chcesz zobaczyć mój pokój...*spytał podnosząc ją do góry i sadzając na blacie*

Tak.
*Uśmiechnęła się*

-Ale pewnie jest bałagan..*uśmiechnął się uroczo*
-Ale chodź...*wziął ją na ręce i wyniósł z kuchni*

Weszła do kuchni. Spojrzała na bałagan, jaki tam zastała uznając, że lenistwo i bałaganiarstwo wilki dziedziczą chyba razem z darem przemiany. Pozbierała brudne naczynia i wrzuciła je do zmywarki. Nie będzie się tutaj wysilać, o nie. Powycierała blaty i usiadła na jednym z nich, wsłuchując się w brzęczenie maszyny. Zastanawiała się nad rozmową z Blackiem, a potem nad słowami Setha. No cóż. Nie rozumiała, dlaczego nadal tak na nią reagowali. Była wredna i tyle. Nie miała zamiaru tego zmieniać tylko dlatego, że nie potrafili sobie z tym poradzić. Odtrącenie nie było dla niej niczym nowym, tak samo jak i docinki. Pogodziła się już z faktem, że sfora nigdy nie będzie traktowała jej na równi z resztą. Nie nadszedł jednak czas na pogodzenie się z odejściem Sama. Było ono tak samo bolesne, jak na początku.

Zeskoczyła gwałtownie z blatu. Nie, nie będzie się nad sobą użalała. Nie było to w jej stylu. Zostawiając hałas wydawany przez zmywarkę, energicznym krokiem ruszyła do swojego pokoju.

Weszła do kuchni i zaczęła otwierać wszystkie szafki. Musiała sprawdzić, czy ma to, czego potrzebowała do przygotowania kolacji. Wyjmując potrzebne składniki, sięgnęła po komórkę i napisała sms-a do Setha. Być może był jeszcze na plaży, ale miała nadzieję, że zabrał telefon ze sobą. Po wysłaniu wiadomości, wzięła się do roboty.

*sms do Lei*
Będziemy, nie martw się nie spóźnimy się. Kocham Cię siostro.

Przeczytała sms-a i uśmiechnęła się ponuro. Czy my na pewno jesteśmy rodziną? - myślała, zastanawiając się nad odmiennością ich charakterów. kolacja była gotowa. Zaczęła wynosić poszczególne potrawy do jadalni. Nie chciała, żeby było zbyt uroczyście, ale wolała też uniknąć zupełnie domowego stylu. W ostatniej niemalże chwili przypomniało jej się, że nadal stoi w podartych jeansach i flanelowej koszuli taty. Pobiegła na górę się przebrać.

Weszła do kuchni, z przyklejonym uśmiechem na twarzy.
Wskoczyła na blat, moszcząc się na nim wygodnie. Nie chciała krępować ani Setha, ani siebie, siedząc tam z nimi. I nie mogła się im dziwić. Kochali się i wkrótce brali ślub. Nie mogła odmówić im tej chwili na osobności.
Zapatrzyła się w krajobraz za oknem.

*sms do Leah*
Możesz wracać będziemy grzeczni

Uśmiechnęła się, czytając sms-a. Zeskoczyła z blatu, a słysząc pukanie do drzwi, pobiegła otworzyć.

*wszedł do kuchni i zaczekał na Leah, wiedział że zaraz zacznie go maglować, znał w końcu swoją siostrę*

Weszła do kuchni i popatrzyła na brata. Usiadła na jednym z blatów, czekając na Sama.
- Mogę wiedzieć o co chodzi? - spytała trochę rozdrażniona.

-Leah....*zaczął cicho*
-Chodzi o to że...Hermiona ubzdurała sobie z przepowiedni że jestem jej przeznaczony, a ja mam to w wilczym nosie, kocham Vass, i nie interesuje mnie kompletnie Hermiona *przyznał*
-Chodzi o to że dziewczyna włada czterema żywiołami i mężczyzna którego jej ogień nie będzie parzył będzie jej przeznaczony...i mnie nie parzy *wyjasnił*..ale nic mnie to nie interesuje *dodał*

Wszedł do kuchni i spojrzał na rodzeństwo. Westchnął cicho i odetchnął parę razy głęboko a potem zaczął mówić spokojnym i pewnym tonem.
- Leah, chcę się poddać próbie ognia. To jedyne wyjście by szczęście Setha i Vass było niezagrożone. - spojrzał na nią spod przymrużonych powiek. Wiedział, że zacznie na niego wrzeszczeć ale nie chciał się cofnąć przed raz podjętym wyzwaniem.
- Seth wytłumaczy Ci resztę. Mam rację bracie? - spojrzał na niego czekając na potaknięcie.

-Wytłumaczyłem *dodał pospiesznie*

Słuchała ich, nie wiedząc co powiedzieć. Tyle rewelacji w ciągu tak krótkiego czasu. Zdecydowanie nie była na to gotowa. dopiero co pogodziła się z wpojeniem Sama, a ten już chciał ryzykować swoje życie, czego ona nie mogła przeciez spokojnie znieść. No i jeszcze Seth. Jej brat znajdował się w ogromnym niebezpieczeństwie.
- Nie możesz tego zrobić. - starała się mówić cicho, żeby nie słyszały tego kobiety zgromadzone w salonie.
- A jeśli przepowiednia jest prawdziwa?! To zbyt duże  ryzyko. - popatrzyła na niego, wyraźnie zła jego brakiem myślenia. Albo niezwykle pięknym gestem wobec jej brata.

-Leah...ja sie boje że Hermiona może coś zrobić Vass..*wytłumaczył szeptem*
-Mówiłem Samowi że to jest zły pomysł *dodał*
*usiadł na drugim blacie, westchnął cicho*
-To co robimy...*spytał po chwili*

- Spokojnie zapewnimy sobie pomoc lekarza. Wszystko przemyślałem. A poza tym nawet jeśli jest to prawdą ten ogień nie może mnie przecież spalić. Nie jestem wampirem tylko wilkiem a to już różnica. - powiedział spokojnie i cicho. - Wiesz, że dla swoich braci i sióstr - zaakcentował ostatnie słowo dość silnie - zrobię wszystko. Wiem jak to wygląda i wiem, że jest szalenie niebezpieczne ale jeśli się uda Seth i Vass będą bezpieczni. Leah zrozum, nie robię tego dla siebie tylko dla nich i dla was. Chcę odegnać zagrożenie. Tak jak i wy byście to robili w przypadku pijawek. - dokończył swój monolog czekając na wsparcie od Setha. Wiedział, że sam z Leą nie wygra.

- Cholera, musi być jakieś inne wyjście - powiedziała wyraźnie niezadowolona. Zeskoczyła z blatu i podeszła do okna, krzyżując ręce na piersi. Odwróciła się do nich.
- Sam, wiem,że jesteś dla nas gotów na każde poświęcenie - spojrzała na niego z wdzięcznością. - To jednak zbyt wiele i uważam, że nie możemy tego przyjąć. Nie będę mogła spojrzeć Emily w oczy, jeśli coś ci się stanie - powiedziała cicho. - Myślałeś o niej?
- Seth. Rozumiem, że chcesz chronić Vass. Ale czy nie możemy tego zrobić wspólnie? Nie da się tej wilkołaczycy po prostu wypędzić z Forks?

-Leah coś zrobić musimy..*zaczął*
-Wypędzić..no nie wiem *przyznał*..nie rozważaliśmy tej opcji *dodał*
-Musimy sie przygotować zanim Hermiona zaatakuje..*dodał*..a to może zrobić, pytanie kogo mnie czy Vass *dodał smutniej*
-Nie dam jej skrzywdzić..choćbym na szali miał położyć wlasne życie *dodał poważnie*

- Nie Seth. Ty nie będziesz się narażać. Sądzę jednak, że to nie ciebie zaatakuje tylko rywalkę. To Vass jest w wielkim niebezpieczeństwie. A Emily zrozumie. Robię to i dla niej. W końcu kiedyś ją skrzywdziłem w napadzie szału. Nie chcę by to stało się i tym razem. Muszę to zrobić. Nie widzę innego wyjścia. A wypędzenie nie wchodzi w grę. Jeśli ona wierzy, że Seth jest tym mężczyzną, który jest jej przeznaczony nie cofnie się przed niczym. To co chcę zrobić to naprawdę jedyna wyjście. - powiedział opuszczając głowę. Nie chciał widzieć ich min a szczególnie nie chciał widzieć cierpienia Lei. Choć był z Emily to dawne uczucie zostawiło w jego sercu ślad. W głębi serca nadal ją kochał ale miłość do Emily była silniejsza.

Nie mogła na niego patrzeć. Nie mogła tego słuchać.
- Myślisz, że będziemy szczęśliwi, jeśli Vass ocaleje a tobie stanie się coś złego? - zapytała. Nie miała żadnych argumentów. Jedynie jej egoizm i uczucie, jakim go darzyła były wytłumaczeniem zapalczywości, z jaką wypowiedziała te słowa.

-Ja nie opuszcze Vass, zawsze będe w jej pobliżu w razie czego..*powiedział patrząc na Sama*
-Sam...zrozum, jej bezpieczeństwo jest dla mnie najważniejsze. *dodał*
*reszty nie komentował, czekał na reakcję Leah*

- Leah robię to również dla Ciebie. Wiesz, ż dalej coś do Ciebie czuję. Wiesz dobrze, że gdyby nie wpojenie bylibyśmy razem. A jeśli mi się coś stanie będzie to znaczyło, że musisz pomóc bratu. Ty będziesz jego obrończynią, nie ja. Ty zawsze będziesz przy nim a nie ja, ty będziesz ... - nie dokończył bo zdradliwe łzy zaczynały cisnąć się mu do oczu. Odwrócił się w stronę blatu i zacisnął dłonie w pięści. To ty będziesz najbardziej cierpieć a nie Emily dokończył w myślach zdanie. Przed oczami pojawiła mu się szczęśliwa twarz Lei gdy szli razem na plażę trzymając się za ręce. Śmiali się i rozmawiali o czymś. Nie słyszał słów ale wiedział, że byli szczęśliwi.
- Seth rozumiem ale ty i dla niej jesteś najważniejszy a to już coś znaczy. - dodał przełykając łzy.

- Seth, nie zostawimy cie z tym samego i nie tylko ty będziesz bronił Vass, tego możesz być pewien.
Spojrzała na Sama. Tak bardzo chciała teraz do niego podejść i najzwyczajniej w świecie go przytulić. Wiedziała, że jest mu ciężko tym bardziej, że starał się myśleć o wszystkich. Nawet o niej, chociaż tak często sprawiała, że cierpiał.
- Jeśli coś ci się stanie, nikt nie pozbiera się po takiej stracie - Zwłaszcza ja . Nie mogla być teraz egoistką i myśleć o sobie. Wiedziała, że go nie powstrzyma. Nie mogła jednak obojętnie na to patrzeć.
- Chce być przy tym wszystkim - powiedziała stanowczo. - Nieważne, co zaplanowaliście.

*słuchał Sama nie odzywając sie kiedy przemawiał do Leah, siedział na blacie wpatrując się we własne dłonie. Spojrzał na Sama dopiero gdy ten zwrócił się konkretnie do niego*
-Wiem...*szepnął*..wiem, ale chce zapewnić jej bezpieczeństwo...*dodał*
*spojrzał na Leah z wdzięcznością w oczach*
-Dziekuje...*uśmiechnął się do niej delikatnie, jej słowa wiele dla niego znaczyły, chociaż nie lubiła Vass własnie zaoferowała swoją pomoc*
-Leah...*spojrzał na nią*...na pewno chcesz przy tym być *spytał spoglądajac na nią i szukając zaprzeczenia wczesniej usłyszanych słów*

- Zgadzam się Leah. Możesz być przy tym wszystkim. Ale błagam nie narażaj się na niebezpieczeństwo. Proszę... - mówił z coraz większym trudem. - nie każ mi mówić czegoś czego nie da się już cofnąć. Nie chcę Cię znów zranić. Nie chcę byś płakał z mojego powodu. - powiedział spokojnie lecz głos mu cały czas drżał a łzy wymykały się spod powiek mknąc na blat, gdzie rozpryskiwały się z cichym kapaniem.
- Seth obiecaj mi, że jeśli dojdzie do walki będziesz ostrożny. Pomogę Ci w miarę możliwości. - dodał. Mówił z coraz większym trudem zachowując niewzruszony ton głosu. Jednak drżenie zdradzało jego mocje. Był rozdarty pomiędzy dwoma kobietami, które wciąż kochał.

-Sam...nic Ci nie moge obiecać...zrobie wszystko żeby odegnać zagrożenie od Vass..*stwierdził patrząc na Sama, westchnął cicho, wiedział że zarówno Sam jak i Leah nadal darzą się wielkim uczuciem. Położył dłonie na swoich kolanach i wpatrzył się w nie*
-Bardzo chciałbym żeby wszystko się udało i to bez wiekszych problemów i ran...*powiedział szczerze*
*zeskoczył z blatu i zaczął chodzić po kuchni w tę i z powrotem*

- Będę tam, żeby móc mieć wszystko pod kontrolą - powiedziała spokojnie. odwróciła się do okna i zamknęła oczy.
- Nie mogę ci niczego obiecać, żebym nie musiała potem łamać danego ci słowa. - tłumaczyła. - Nie jesteś już zobowiązany mnie chronić, więc proszę, nie mów nic więcej o moim bezpieczeństwie. - musiała mówić to takim tonem, żeby nie rozkleić się i nie okazać słabości.
- Zrobimy to razem, jako Sfora, więc nie licz na to, że będę tam stała jak gdyby nigdy nic przyglądając się jak za nas wszystkich cierpisz.

- Ja też bym tego chciał ale raczej będzie to nie możliwe. No chyba, że moja teoria się sprawdzi. Mam tylko nadzieję, że Edward zgodzi się wziąć w tym udział. Seth proszę poproś go o to. Ja na razie wolę się nie pokazywać w pobliżu domu Cullenów by nie wpaść na Jazza. - powiedział drżącym z emocji głosem. Błagał w duchu by Leah nie zadała mu tego pytania, które tyczyło się jego uczuć. Otarł łzy dłonią lecz dalej nie odwrócił się od blatu. Wpatrywał się w jego strukturę.
Słysząc jej słowa odwrócił się gwałtowni w jej stronę drżąc lekko z gniewu na samego siebie.
- Leah wybacz mi ale ja cię wciąż kocham dziewczyno. Nie pozwolę byś się narażała na niepotrzebne zranienia i ból. Przyjmę pierwsze uderzenie na siebie po to by ją osłabić. Proszę nie rób nic głupiego. - mówiąc to nie spojrzał na nią jego oczy ciągle szklące się od łez dalej produkowały zdradliwe krople. Łzy wilka spadały na podłogę lecz on sam wyglądał jakby tego nie zauważał.

-Zapytam jak tylko go spotkam *obiecał*
-Leah...*spojrzał na siostrę, osobiście uważał że powinni załatwić to sami z Samem*
-Skoro pójdziemy tam jako Sfora...*zaczął* to każdy będzie sobie równy *dodał*..musimy przygotować jakiś plan działania, nie możemy działać na hurra *zachowywał się nadzwyczaj rozważnie, już nie jak ten dziecinny Seth, zmienił się troche od tamtego czasu, zmężniał i wydoroślał*
*zatrzymał się w miejscu słyszac słowa Sama skierowane do Leah*

Słowa Setha docierały do niej jak przytłumione.
Odwrócona w stronę Sama patrzyła na niego z niedowierzaniem. Nie powinna była patrzeć na niego tak długo. Cierpienie, które ujrzała w jego oczach potęgowało jej własne.
- Sam.. - szepnęła tylko. Nie była w stanie reagować inaczej. Nie potrafiła już zgrywać twardej i wrednej. Nie, kiedy mówił jej takie rzeczy. Czy powinna była podejść? Być może, ale liczyła się z tym, że nie ma już takiego prawa. Stała tam więc i patrzyła na niego. Dopiero po dłuższej chwili milczenia, powiedziała.
- A myślisz, że dlaczego nie chcę, żebyś to robił? Myślę o tobie w taki sam - poprawiła się - w podobny sposób.
Spojrzała na Setha. Wolałaby, żeby tego nie słyszał.
- Jaki plan więc proponujesz?

*Dał Leah do zrozumienia że kompletnie jej nie słuchał, wiedział że lepiej się z tym poczuje*
-Ja...*powiedział lekko nieprzytomny*...myślałem żeby zrobić to tak *spojrzał na Leah z lekkim uśmiechem, aczkolwiek nadal był powazny*
-Więc tak, Sam zajmie ją próbą ognia..*powiedział ewidentnie niechętnie, osobiście nie chciał żeby Sam dokonywał takiego poświęcenia*, a ja w tym czasie będe tam stał jako wilk...gdyby coś poszło nie tak rzuce sie na nią *spojrzał na Leah* i tu Twoja rola, pomogłabyś mi od razu z momencie kiedy przygwoździłbym ją do ziemi..*spojrzał na nią czekając jej zdania*
*dopiero po chwili połapał się że to nie jego pytała*
-Przepraszam *wybąkał stając do nich plecami*

- Zaproponuję Hermionie by przetestowała mnie próbą ognia. Skłamię, że i ja słyszałem tą przepowiednię i twierdzę, że to ja mogę być tym wybranym. Stanę na przeciw jej i będę czekał. Nie wiem co ona zrobi ale jeśli Setha ogień nie dosięgnął jest duża szansa, że i mnie nie będzie się tykał. W końcu wszyscy tu zgromadzeni jesteśmy wilkami. To jedyny plan jaki mam. - powiedział i usiadł na podłodze chowając twarz w dłoniach. Wiedział już wcześniej, że Leah darzy go silnym uczuciem. Był rozdarty między wpojeniem a tym uczuciem do dziewczyny. Wpojenie jednak wygrywało. Było silniejsze od tego ale nie zmieniało to faktu, że dalej kochał Leę. Drżał coraz silniej starając się nie zmienić w wilka. Gdy już nie mógł wytrzymać zerwał się na równe nogi i wybiegł z domu Clearwatrów.

-Spokojnie, Seth. - poklepała brata po ramieniu. Była mu wdzięczna za pomoc.
- Plan nie jest idealny, al nie widzę na razie innego rozwiązania... - zaczęła mówić do Sama, który w pewnym momencie zerwał się z podłogi i wybiegł. Zapewne, aby przejść przemianę. Nie mogła tak po prostu stać w miejscu i zastanawiać się, co się z nim dzieje.
- Sam! - krzyknęła.  Wyskoczyła przez okno i pobiegła za nim.

-Taa dzięki Leah..*urwał słysząc że i ona przerwała, odrwócił się, ale w kuchni nikogo już nie było, nie wiele myśląc wyskoczył oknem i pognał tropem siostry po drodze zmieniając się w wilka*